Als het stof is neergedaald

Om te vermijden dat er na verloop van tijd twijfels zouden ontstaan of we wel degelijk zonder hulp het podium op klommen en tot in het midden geraakt zijn zonder rollator of rolstoel tonen we jullie graag de beelden die het tegendeel bewijzen.  Indien er kwatongen zouden durven beweren dat er na 8 wedstrijddagen barstjes zaten in de vriendschapsbanden …check de gulle glimlach en twinkelende oogjes van Money&Steel !

 

En dat het daar net iets anders was dan ” de ronde van het Waasland ” … Some actionpictures.

Advertenties

Geen ” Newbie “meer !

In het licht van de vreselijke gebeurtenissen van de dag in Brussel maakt ons wedervaren slechts deel uit van de ondraaglijke lichtheid van het bestaan…

Van de (beetje meewarige)benaming die een groentje letterlijk op de rug gespeld krijgt zijn we verlost. We overleefden de aaneenschakeling van 8 ritten met 654 km en 15000 hoogtemeters. We hadden daar aan een gemiddelde snelheid ( what’s in a name ) van 14,42km/u een slordige 45u voor nodig.

De laatste rit bracht ons van het ene wijndomein Boschendal naar een ander wijndomein (en oorspronkelijk startpunt) Meerendaal. 86km met “slechts” 1200 hoogtemeters. Minder technische stukken maar vele kilometers tegenwind over glooiende  farmroads, ook daar waren de benen -na wat voorafging – niet meer dolenthousiast over.

Van de 650 gestarte teams reden er 483 de race uit waarvan wij op een 285ste plaats belandden. Van dag één tot het einde enkel het avontuur beleefd, de koersmicrobe ver weg. Al zijn we uiteraard fier op onze titel van rspectievelijk beste deelnemer 2016 arrondissement Berlare en arrondissement Breendonk.

Blij dit gedaan te hebben voor het goede doel, écht kippevelmomenten waarbij de vele enthousiaste toeschouwers langs de weg “de Qhubeca’s “extra aanmoedigden. Dankzij onze talrijke grote en kleine sponsors dragen we hiermee ook een steentje bij aan deze sympathieke organisatie.

Het zou een ultieme test van “de vriendschap” worden hadden ervaringsdeskundigen, de organisatie, vriend en vijand ons bezworen …met glans geslaagd ploegmaat ! Dankje voor deze intense periode samen. (x2)

Fijne mensen ontmoet, heel leuke sfeer en sublieme organisatie. Biosportteam dat instond voor de meer dan welkome massage plus het reinigen en in vorm houden van de fietsen. Qhubeca team Jan Huyse en Luc Vrancken leren kennen als twee volbloed fietsliefhebbers met wie het aangenaam fietsfilosoferen en samenrijden was ( Luc…volgende keer iets langer aub ) .

Nu nog even de tijd nemen om spieren, pezen, en veel andere gehavende lichaamsdelen te laten rusten en helen… In deze prachtige omgeving mag dat geen probleem opleveren.

Bedankt voor jullie interesse en steun vanop het thuisfront, deed deugd !!!! We posten zeker nog enkele foto’s

Wie weet brengt een opstoot van late midlifecrisis ons nog eens tot een zot gedacht …

Marc &  Filip

Foto’s van na de aankomst / foto voor de start van de laatste rit met Gaylene, de verantwoordelijke van Qhubeca.

Spektakel eerste klas

what a day… De combinatie van 2100 hoogtemeters over een afstand van 71 km lag vol met speciaal aangelegde singletracks aaneengebreid met farmroads was super. Deze nacht had het geregend wat in het bosgedeelte voor een verraderlijk vettige bovenlaag zorgde. Over de stijle zwartgeblakerde flanken hing nog de geur van de recente bosbranden. Daartussen de vele kleurrijke fietsers was een bijzonder beeld.

Prachtige eindeloos lang lijkende  “Skyfall” afdaling in terracotta rode harde aarde met  diepe kombochten waar je bij het aansnijden enkel de blauwe lucht zag, dus uit de bocht vliegen was niet aangeraden.

Vastgesteld dat er in het internationale deelnemersveld, op de heel schaarse goed berijdbare stukken , het principe  van “ronddraaien ” bij het aflossen niet écht gekend is…eindelijk iets gevonden waar we  als “roadies” ( zo worden de mannen van de koersfiets hier een beetje meewarig genoemd ) beter in zijn. Jammer dat we dat tot nu slechts een drietal kilometer voor de wielen geschoven kregen.😉

Nog een wistjedatje. De even broodnodig als alom geprezen kliniek op het terrein telt op een dag voor het einde reeds 1 526 consultaties/ behandelingen… Ofwel rijden er veel Sissies mee ofwel is het parcours hier niet van de poes, of een combinatie van beiden…

Morgen slotrit “Grand Finale”. Nog een laatste keer de koerstenue van Qhubeca met de nodige fierheid aantrekken en concentratie tot onze laatste meter, de finishermedaille mag ons niet meer ontsnappen !

Sfeerbeelden van de dag :

Voodoo

Dag blogloos wegens op het verkeerde moment geen WiFi.

Een vriendelijke doch kordate oproep vaan hij/zij die in de voodoopop van Money op kniehoogte zit te prikken er BBLer op te houden aub. Ok genoeg gezaagd, fietsen met ferme kniepijn is nog steeds te klasseren in de categorie ” te doen” als je het vergelijkt met overige slachtoffers van deze uitputtingsslag en elke dag opnieuw de zware valpartijen en mensen die dienen afgevoerd…wat bij het voorbijrijden telkens een zeer ongemakkelijk gevoel geeft.

Beiden onze eerste ( en zeker enige ) medaille verdiend, zijnde die van de ” achterwerkkliniek”

Ik bespaar jullie de details maar wat ik wel kan meegeven is de melding dat het er om 6u ’s ochtends in de gemeenschappelijke consultatiekamer van de “bumclinic”, ondanks de aard van de ongemakken, jolig aan toegaat.

vierde rit ( gisteren ) zalig mountaibikeparcours, heel veel Singletracks en met ” Aap d’Huez” een bosbeklimming met 35 switchbackbochten, wat voor Laaglanders onbekend is maar wel bijzonder.

Superbeelden op ons netvlies bij het doorkruisen van Bainskloof, wat al het zweet, stofvreten, blutsen en builen meer dan waard is. Door het uitvallen van 25% van de knievoorraad had dit een jammere negatieve impact op ons tempo. Bedankt Marc om je begrip voor mijn lange stiltes onderweg. De lichamelijke frustratie diende een tijdje te bezinken.

vandaag rit 5 die voorspeld werd als dodelijk zwaar ( 93km met 2500 hm ) maar gezien het deze ochtend lichtbewolkt was met zelfs enkele verdwaalde regendruppels erbij viel dat alvast mee.

We reden script grotendeels samen met collega Qhubeca- Belg Jan Huyse die sinds gisteren zijn ploeggenoot Luc Vrancken verloor door de gevolgen van een zonneslag. Het werd dus een trio met onderweg heel veel sympathie-aanmoedigingen voor het  Qhubeca team.  Na een ruime zes uur onderweg de prachtige aankomslocatie in het wijndomein van Boschendal bereikt.

Klassieke massage (foltering voor de spieren an alles wat los of vasthangt aan ons lijf ) , no wellness dus voor er enige jaloerse oprispingen zouden weerklinken. Daarna de al even klassieke “strapping” met de door de immer sympathieke Hermien gekozen motiefjes.

Bedtijd nu om morgen de met singletracks bezaaide 69km en 2100 hoogtemeters aan te vatten.

Tot de volgende !

Enkele sfeerbeelden. De Steel met een bleintje  hier een bleintje daar, beeld vanuit het toiletraampje, bewijs van de natuurpracht rondom ons, even chillen met onze trouwe supporters na rit 5, de aankomstzone die we dagelijks met de nodige blijdschap overschrijden.

 

“Operation desertstorm”

stage 3. Startvak F om 7u35 startschot voor een nóg warmere dag  dan gisteren. Door de ” zuurvlakte” , zijnde  een woestijnlandschap met Lord of the Rings allures. En dat een woestijn niet voorzien is van fietspaden vind ik vandaag meer dan ooit een jammere zaak. Op één van  deze verraderlijke zandstreken besliste een tot heden ongeïdentificeerde Nieuw Zeelander zich in te graven waardoor het deel Money van de ploeg bij het plotse stoppen zijn stuurstang tegen de binnenkant van de knie stootte. Nog  voor halfweg …, wat de rest van de rit voor de nodige hinder zorgde.😩

aan sponsor Immo CAUWE de mededeling dat er hier 1/ nog veel te verkavelen bouwgrond ligt en 2/ we niet kunnen garanderen dat het wit truitje ooit nog zijn oorspronkelijke kleur terugkrijgt.

De brandende zon waarbij tot 40 graden gemeten werd ( aldus verteld door een deelnemer uitgerust met meetmateriaal ) en het ruwe parcours  matte onze lijven meer af dan gisteren. Na alweer meer dan 7u op ons carbonnen ros met de nodige ongemakken over de meet gebold.

Onze mobilhomeburen  zijn de leiders in de race en ondergetekende mocht met de getergde knie  hun ijsbad gebruiken. Na onze dagelijkse massage ” gestrapt ” met een nieuw motiefje ( zie foto ).

Nu nog de praktische voorbereiding van morgen en dan slaaaaaaaapen om een stukske te recupereren.

Tot morgen !

 

 

“Aclagro time”

Dag 3.

Uit  respect en als dank voor de gulle steun bij onze fundraising voor Qhubeca reden we onze etappe vandaag in de mooie (Aclagro/Square Group uitrusting.

Na 12 km startte een heel stijle ruwe klim met als resultaat dat er lange rijen te voet klimmende mensen meteen fiets naar boven sukkelden. Ook dat is lastig kilometers lang….

Alweer  een snikhete dag maar temidden  van dit prachtig landschap maakt dit de beleving nog intenser. Tactiek as usual, hartslagzones bewaken waar mogelijk en onze tijd nemen voor bevoorrading.  Heel technisch en met een hoop beproevingen voor mens en materiaal. Money diende daarbij naast het gevecht met het parcours ook nog eens dat tegen de hoogtevrees te winnen. Voorwaar niet evident ( …watch the pictures of the day op de site van Cape Epic …)  Al was de slot single track afdaling van 950 “dieptemeters” een te gekke rollercoaster met de gas open, van drops, woestijnzandstroken, rotsen rotsen en nog eens rotsen. En werd er  werd er een mentale grens verlegd bij mezelf. ( nu hopen dat het grenspaaltje blijft staan …)

Morgen richting Stellenbosch. Rit van 104km en 2 150 hoogtemeters. Bijna even erg dan hier elke dag om 5u (vijf uur) gewkt worden door een doedelzakspeler in vol ornaat…

Morgen is Immo CAUWE aan de beurt om de tenue voor vuil te maken !

Foto’s van

1. Een oplossing voor een klein opspelend pijntje ( ploegmaat mocht de kleur kiezen)
2. team Money&Steel bereikt de finish
3. helmliefde
4. moe maar voldaan
5. Zuid Afrikaans plakstof
6. meet and greet met onze dagsponsor

Back alive

alsof de problemen met de  fiets nog niet genoeg waren, verloren we ook nog de connectie met de wereld. Geen verslag van heldendaden, losgeslagen supporters die rond onze mobilhome parkeren,… En na twee dagen is de drang om ons avontuur te romantiseren al enigszins gekaderd.

PROLOOG. Heel toffe sfeer op en rond het parcours. Een enthousiasme dat een mens bijna zou doen vergeten dat we naar hier gekomen zijn om af te zien.

Gestart om 9u55 met de aanmoedigingen van onze harde kern supporters. Bedankt allen om erbij te zijn. 26km en 800 hoogtemeters. Aangepakt zoals we voorzien hadden, trappen waar nodig, reserve houden waar kon.  Genoten van ( bijna) elke meter en dat bracht ons naar plaats 422 op 649 teams.  Alsof we het nogbniet wisten maar hier rijden weinig pannenkoeken mee…

Eerste rit vanuit Tulbagh/Saronsberg. 108km met 2300 hoogtemeters. Start 7u45 en al snel heel warm. Tot 38 graden. Stof,stof en nog eens stof… lange dag op de fiets ( meer dan 7u) zonder een moment dat  het parcours de minste verpozing toeliet. Enfin, arrivé op plaats 362 en naar 366 in het klassement. We blijven trouw aan ons doel, finishen en dus proberen om niet in het rood te gaan. Al is dat evidenter langs de Scheldedijk dan hier.

Nu breakfasttime waar met de nodige tegenzin de suikervoorraad wordt verorberd.

93km en 2200hm. Goedemorgen ! Starten metallic van 5km aan 10%. En offroad blijkt ditnog minder evidentbdan het asfalt van de Ventoux.

Tijd  om ons plunje aan te trekken. Tot snel !

Dag -1

Race registration day en het moment om in de sfeer te komen tussen de andere deelnemers en ons “nummer” in ontvangst te nemen. Zeker  zo belangrijk, de meet&greet met de mensen van Qhubeca. Wij en zij blij dat zoveel sympathie ons tot deze gift bracht.

Proloog al eens “in het klad” gereden en wat we al lang planden bevestigd vandaag….de noodzaak om energie te sparen waar het kan om de 8 dagen te overleven. Zelfs deze proloog zou in de Vlaanders een forse toertocht zijn.😳

Camper geparkeerd met zicht op the race village. De kans  dat we ons  morgen overslapen lijkt klein.

 

Dag -2

Wat een  ” ZENdag “zou worden werd een valse start…

Na het afhalen van onze camper, bij montage van onze fietsen de vaststelling dat de cassette van de wiellager van de Money was losgekomen …! De mensen die onze bikeservice tijdens de wedstrijd verzorgen in allerijl gecontacteerd en met hulp van onze Qhubeca teamverantwoordelijke het wiel afgeleverd op het hoofdkwartier van Cape Epic….vertrokken met een plechtige belofte dat we morgenochtend bij de inschrijving het gerepareerde wiel zouden terughebben.

Dag voorbij zonder een meter te fietsen en moe van beslommeringen. Maar ach, als dit dan onze portie pech was voor de week die eraan komt valt het nog best mee.

Om positief te eindigen een foto van de obligate pastamaaltijd in onze mobilhome. Die hier in Zuid Afrika ruim bemeten en luxueus ingericht zijn zoals je merkt.

 

Thanks to Toon om ons nog een nacht in zijn logeerbed te gunnen 😜

 

 

 

Strijd om kopmanschap

voor de ultieme paspoortcontrole speelde er zich nog een hevige discussie af tussen de ploeggenoten om wie het kopmanschap verdient.

Bijgaande fotogeeft weer in wie zijn voordeel dit geanimeerd gesprek werd beslecht….

‘